Czas dojrzewania jest okresem wielu różnych przemian fizjologicznych, emocjonalnych, poznawczych i społecznych w życiu młodego człowieka. Dokonuje on np. przewartościowania swoich poglądów na świat i siebie samego, przygotowuje się do podjęcia nowych ról społecznych. Wśród szczególnych wyzwań, z którymi musi się zmierzyć w tym czasie są m. in.:
- akceptacja burzliwych przemian zachodzących w ciele,
- poszukiwanie własnej tożsamości,
- zbudowanie nowego systemu wartości,
- zmiana z pozycji dziecka na pozycję dorosłego,
- separowanie się od rodziców.
Dla nastolatka grupa rówieśnicza staje się w tym czasie jednym z ważniejszych punktów odniesienia. Przeżywa on swoje pierwsze miłości, oraz rozterki z tym związane, czasami również pierwsze zawody miłosne. Wszystkie te zmiany okresu dorastania mogą powodować u młodego człowieka występowanie zmiennych nastrojów, odczuwanie skrajnych, silnych emocji (np. smutku, wściekłości, euforii) a także zmianę dotychczasowego zachowania, które objawiać się może np. impulsywnością, częstszymi kłótniami z najbliższymi lub eksperymentowaniem z różnymi stylami bycia. Adolescentów cechuje również niestabilna samoocena, skoncentrowanie na sobie, wiele sprzeczności i chaosu, zarówno okazywanych na zewnątrz, jak i wewnętrznie przeżywanych. Wszystkie powyższe przejawy tzw. okresu młodzieńczego buntu są naturalnymi elementami kryzysu dojrzewania, a tym samym normą rozwojową. Czasami jednak, gdy trwają one zbyt długo, są zbyt silne lub gdy trudności, z którymi boryka się nastolatek zaburzają jego codzienne funkcjonowanie (np. w szkole, domu, grupie rówieśniczej) wsparcie psychologa lub podjęcie psychoterapii może okazać się pomocne.
TRUDNOŚCI I ZABURZENIA WIEKU DORASTANIA, W KTÓRYCH PSYCHOTERAPIA MOŻE POMÓC:
- wzmożony niepokój, lęki np. lęk przed przyszłością, sytuacjami społecznymi,
- fobie, czyli nieuzasadniony strach przed określonymi obiektami lub sytuacjami,
- natręctwa, czyli obsesyjne myśli i kompulsywne zachowania,
- impulsywność, niecierpliwość,
- duża chwiejność emocjonalna,
- częste uczucie pustki, nudy lub samotności,
- obniżony lub depresyjny nastrój, brak lub utrata zainteresowań, odczuwania radości,
- nieśmiałość, niska samoocena lub nadmierna wrażliwość,
- częste lub gwałtowne napady złości,
- zaburzenia zachowania (agresywność, kłamstwa, częste wagary, ucieczki z domu lub szkoły, wszczynanie bójek, przemoc względem innych osób lub zwierząt, niszczenie cudzej własności, zachowania przestępcze np. kradzieże),
- zaburzenia jedzenia (anoreksja, bulimia, otyłość o podłożu psychicznym),
- somatyzacje czyli problemy somatyczne o podłożu psychicznym (np. kołatanie i bóle serca, bóle głowy, bóle brzucha, duszności, omdlenia),
- zaburzenia psychosomatyczne, czyli takie, w których czynnik psychiczny ma wpływ na wystąpienie i przebieg choroby somatycznej (np. astma, alergie, atopowe zapalenie skóry, niektóre choroby układu pokarmowego),
- trudności szkolne (np. fobia szkolna czyli lęk lub niechęć przed uczęszczaniem do szkoły; trudności z przyswajaniem materiału; problemy z koncentracją i pamięcią podczas lekcji lub nauki w domu; strach przed oceną lub wypowiedzią na forum klasy),
- trudności w kontaktach z rówieśnikami (np. częste konflikty, izolacja, niemożność nawiązania przyjaźni, rozpoczęcia związku z chłopakiem/dziewczyną),
- trudności w kontaktach z dorosłymi, rodzicami, nauczycielami (np. częste kłótnie, upór, negatywizm, milczenie, lękliwość, zawstydzenie),
- moczenie nocne,
- zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD),
- zachowania autoagresywne (myśli i próby samobójcze, samookaleczenia),
- trudna sytuacja rodzinna (np. rozwód rodziców), szkolna (np. zmiana szkoły) lub osobista (np. choroba, pierwszy zawód miłosny, utrata przyjaciół),
- używanie substancji psychoaktywnych (np. alkoholu, narkotyków, „dopalaczy”), nadużywanie lub uzależnienie od korzystania z komputera (np. od Internetu, gier komputerowych).
Rodzicu jeżeli niepokoisz się tym co dzieje się z Twoim dzieckiem, co przeżywa i jak się zachowuje zapraszam do umówienia się wraz z nim na pierwsze spotkanie konsultacyjne.
Nastolatku jeżeli doświadczasz rożnych emocji, z którymi sobie nie radzisz, chcesz zrozumieć swoje zachowanie, czy po prostu czujesz, że potrzebujesz wsparcia w trudnościach, które przeżywasz, również zapraszam do kontaktu telefonicznego lub mailowego.
KONSULTACJE I PSYCHOTERAPIA MŁODZIEŻY
Na pierwsze spotkanie konsultacyjne zapraszam nastolatka wraz z rodzicami. Jest ono okazją do wspólnej rozmowy na temat zgłaszanych trudności ale również do nawiązania bezpośredniego kontaktu z nastolatkiem. Celem kilku spotkań konsultacyjnych jest wyjaśnienie wątpliwości, uzyskanie informacji i wstępne zrozumienie zgłaszanych trudności oraz ewentualne podjęcie decyzji o psychoterapii lub udzielenie porady psychologicznej.
Samą psychoterapię młodzieży prowadzę już tylko w obecności nastoletniego pacjenta, na zasadach poufności. Dodatkowo raz na kilka miesięcy zapraszam rodziców na spotkanie konsultacyjne w celu udzielenia odpowiedzi na pytania ogólne, dotyczące toczącego się procesu terapeutycznego. Do 18 roku życia młodego człowieka, jego rodzice muszą wyrazić zgodę na terapię. Istotą psychoterapii młodzieży jest rozmowa, w niektórych sytuacjach proponowane są również metody lub techniki wykorzystywane podczas psychoterapii dzieci (np. psychorysunek, gry, zabawa). Terapia prowadzona jest w nurcie psychodynamicznym, czyli odnosi się nie tylko do bezpośrednio obserwowanych objawów czy zachowania ale również do nieświadomego przeżywania i funkcjonowania nastolatków. Praca terapeutyczna opiera się również o tworząca się z czasem relację między pacjentem a terapeutą. Jej celem jest nie tylko wyeliminowanie lub złagodzenie trudności czy objawów, ale również zmiana świata wewnętrznego, czyli obrazu siebie i innych. Sesje terapeutyczne odbywają się regularnie, zazwyczaj raz w tygodniu. Jedno spotkanie trwa 45 min.
Zapraszam do skorzystania z mojej oferty rodziców i nastolatków, którzy uczęszczają do starszych klas szkoły podstawowej lub szkoły ponadpodstawowej.
